Na veel voorbereidingen stonden we met z’n allen weer te popelen op zaterdag 8 september 2012 om weer af te reizen naar Bosnië. Dit jaar gaan we een school opknappen in Travnik. In de jaren 70 heeft men onder leiding van President Tito 1500 scholen gebouwd in het toenmalig Joegoslavië welke allemaal nagenoeg dezelfde samenstelling hebben.

Ook deze school in Travnik was nagenoeg in eenzelfde slechte staat wat bouw betreft als de school in Han Bila welke wij vorig jaar als project hadden uit gekozen.

Alhoewel deze school wel beter was onderhouden, de Directeur van de school in Travnik is zeer begaan met de school.  Zo heeft hij zelf in 2 klassen vloerbedekking aangeschaft en betaald uit zijn eigen middelen.

Gelukkig was het ook dit jaar goed weer tijdens de heen reis. Het was heerlijk warm en de vooruitzichten waren goed. Onderweg is dit fijn zodat we lekker op een parkeerplaats de lunch kunnen nuttigen welke door de Brasserie “De Entree”te Utrecht en de Sligro beschikbaar was gesteld.

Zaterdag rond de klok van 20.00 uur waren we in Graz te Oostenrijk. Na heerlijk gegeten te hebben gingen we allemaal op tijd naar bed want het was toch wel erg vroeg vanmorgen en voor de volgende dag stond er nog een hele afstand te wachten met alle spanningen die daar dan bij komen daar we dan terug keren in het gebied. Ook dit jaar weer voor een aantal van onze groep de eerste keer.

Gelukkig ook dit jaar weer geen problemen bij de grens in Bihac en konden we na de lunch de reis naar Travnik voortzetten alwaar we tegen 18.00 uur aankwamen. Dit jaar was er door Mirela (onze contact persoon in Travnik) het verblijf geregeld in hotel Cozum te Travnik, een hotel wat dit jaar opnieuw is geopend. Mirela en Ceng (haar echtgenoot) stonden ons al op te wachten in de tuin van het hotel waar zij weer een  heerlijke barbecue hadden georganiseerd voor ons. Zittend op dit terras heb je een geweldig mooi uitzicht op Travnik, het hotel is gebouwd enigszins op een heuvel aan de rand van de stad en hierdoor heb je vooral bij donker een mooi uitzicht.

Het weer was super en echt warm, we zouden de buitenkant gaan schilderen en dit moest voor de klok van 12.00 uur klaar zijn want anders was het echt te warm. De temperatuur kwam al snel boven de dertig graden uit.

Wat we allemaal zouden gaan doen: 3 klaslokalen compleet schilderen en nieuwe vloer, 2 toiletgroepen compleet schilderen en nieuwe toiletten en stortbakken plaatsen, 2 omkleed ruimtes schilderen en nieuwe vloer leggen, buitenzijde muren schilderen, nieuwe speelplaats maken door nieuw beton te storten, nieuwe basketball en volleybal mogelijkheden installeren.

Evenals voorgaande jaren was de woensdag weer de dag om een uitstapje te gaan doen, weer stond Srebrenica en Sarajevo op het programma. De groep naar Sarajevo hadden een aantal wensen zoals het tunnelmuseum en de binnenstad, de groep naar Srebrenica hadden alleen het monument te bezoeken maar dat dit een heel emotionele ervaring is een ding wat zeker is.

Op de vrijdag was het niet zo’n zenuwachtige toestand dan de twee voorafgaande jaren, dit kwam doordat we al wat ervaring hadden opgedaan en ook zeker door de verkenning vooraf. Hierdoor konden we op maandag gelijk beginnen en dan heb je gewoon een dag gewonnen.

Ook nu weer hadden de kinderen een stukje ingestudeerd en hadden ze een “letter of thanks”gemaakt voor alle leden van de groep. Gewoon weer super om dit mee te mogen maken, alleen het afscheid is weer een ander verhaal. Dit jaar hadden een paar kinderen zich echt gehecht aan een paar leden van de groep waardoor het afscheid nog zwaarder viel. Maar dat is nu eenmaal iets waar niet aan is te ontkomen.

Weer een project afgesloten, een project waar hard aan is gewerkt en wat wederom een erg goed gevoel gaf aan de gehele groep.

Ad Wijntjes, initiatiefnemer en projectleider.

Meer info: http://veteranenmeteenhart.nl/